Επισκεφθείτε μας στο Facebook
Follow us on Twitter
8 Αυγούστου 2012
Χαίρετε!
Ήθελα να γράψω κάποιες σκέψεις, όχι μόνο με αφορμή το χτεσινό φιλικό αγώνα στου Καραϊσκάκη όπου ο Ολυμπιακός ήρθε ισόπαλος 3-3 με την ισπανική Μάλαγα, αλλά και γενικότερα πάνω σε άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο και το ραδιόφωνο.
 |
| Η αρχική ενδεκάδα του φιλικού Ολυμπιακός - Μάλαγα 3-3, 7 Αυγούστου 2012 |
Η ομάδα μπήκε μέσα στο ματς με 8 Έλληνες και τους Φέισα και Αμπντούν (τον τερματοφύλακα δεν τον υπολογίζω για να αναλύσω τον τρόπο που παίζει η ομάδα). Πολλοί καινούργιοι παίκτες, σε περίοδο προετοιμασίας, κ.ο.κ. οπότε ακόμα δεν μπορούμε να κατακρίνουμε την απόδοση της ομάδας επειδή π.χ. δεν πιέζει ψηλά και δεν παίζει όπως πέρυσι. Άλλωστε, και την περασμένη αγωνιστική περίοδο, όταν έλειπε ο Φουστέρ, μάς κακοφαινότανε που δεν πολυπιέζαμε τον αντίπαλο ψηλά. Η πίεση ψηλά είναι μεν θέμα τακτικής αλλά είναι και θέμα διαθέσιμων παικτών για να την εφαρμόσεις. Άν ήταν τόσο εύκολο, θα πίεζε και η Εθνική Ελλάδας (αναφέρομαι σε αυτήν λόγω των 8 Ελλήνων παικτών που ξεκίνησαν και θεωρητικά δεν είναι καλύτεροι των διεθνών) αντί να παίζει κλεφτοπόλεμο.
 |
| Μήτρογλου και Λυκογιάννης μετά το 1-1 |
Σε αυτήν τη σειρά των φιλικών, ο Ζαρντίμ φαίνεται να αλλάζει συστήματα από αγώνα σε αγώνα αλλά ακόμα και κατά τη διάρκεια. Από τη μία θα μπορούσαμε να του πούμε μπράβο που φαίνεται να αλλάζει το σύστημα ανάλογα με τον αντίπαλο και τις συνθήκες ενός ματς. Αυτό άλλωστε φαινόταν πολύ λογικό πριν αρχίσει η περσινή περίοδος και ως ιδανική λύση για να αντιμετωπίσουμε κατάλληλα τους εύκολους αντιπάλους στην Ελλάδα και τους δύσκολους στην Ευρώπη. Παρ'όλα αυτά ο Ερνέστο Βαλβέρδε μας έδειξε με την απόδοση στο Λονδίνο και την επιμονή του στο ίδιο σύστημα ανεξαρτήτως αντιπάλου (που έφερε και το διπλό στη Μασσαλία) ότι αν δουλέψεις και τελειοποιήσεις το σύστημά και την τακτική σου σε υψηλό επίπεδο, μπορείς να προχωρήσεις και στην Ευρώπη. Και ίσως είναι ο μόνος τρόπος για να το καταφέρεις με συνέχεια και συνέπεια και όχι σαν μια τυχαία φωτοβολίδα.
Τα 4-2-3-1, 4-3-3 κ.ο.κ. συμβολίζουν την παράταξη/διάταξη παικτών στο χόρτο. Η τακτική και ο τρόπος που παίζει η ομάδα, όμως, τα κάνει λίγο-πολύ αδιάφορα και χωρίς τόσο μεγάλη σημασία όσο τους αποδίδεται. Π.χ. πέρυσι με τον Βαλβέρδε στον πάγκο, το 4-2-3-1 θεωρείτο πιο επιθετικό από το 4-3-3 που παρέταξε σε κάποια ματς γιατί στο 2 του 4-2-3-1 έπαιζαν οι Μανιάτης και Ορμπάιθ/Ιμπαγάσα και στο μέσο του 3 ο Φουστέρ πίεζε ψηλά και να χωνόταν στην περιοχή. Στο πιο αμυντικό 4-3-3 του Βαλβέρδε, το μεσαίο 3 του 4-3-3 έκανε τον άξονα στο κέντρο πιο γεμάτο και πιο συμπαγές αφού αποτελείτο από τους Ορμπάιθ, Μανιάτη και Ιμπαγάσα/Μακούν/Φέισα αλλά δεν υπήρχε κάποιος κοντά στο φορ να βοηθάει στο γκολ και να πρεσσάρει ψηλά.
 |
| Ο Πορτογάλος Ζαρντίμ, νέος προπονητής του Ολυμπιακού. |
Φέτος όμως με τον Ζαρντίμ διαβάζουμε κι ακούμε το αντίθετο. Δηλαδή, ότι το δικό του 4-3-3 είναι πιο επιθετικό από το 4-2-3-1 γιατί στο 3 του 4-3-3 παίζουμε με Φέισα μόνο κόφτη στο ανάποδο τρίγωνο ενώ στο 2 του 4-2-3-1 έχουμε δύο παίκτες να κόβουνε παρέα.
Άρα δεν παίζει τόσο ρόλο η παράταξη και ο σχηματισμός των παικτών στην έναρξη του αγώνα αλλά η τακτική, ο τρόπος που παίζεις, το πώς κινούνται και πού βρίσκονται οι παίκτες ανάλογα με το αν έχουν κατοχή και το πού βρισκεται η μπάλλα, η ποιότητα των παικτών και το τί μπορούν να σου κάνουν με αποτελεσματικότητα και οι ειδικές οδηγίες του προπονητή.
Όσο για την άμυνα του Ολυμπιακού, είναι φανερό ότι λείπει αυτός που θα βάλει τις φωνές, που θα ηρεμήσει τα πράγματα, που θα ενθαρρύνει στα δύσκολα κ.λπ. Ο Τοροσίδης έχει την εμπειρία και είναι αρχηγός αλλά δεν μου φαίνεται για τέτοια φυσιογνωμία. Ο Κανού από ό,τι διαβάζουμε δεν είναι ηγετική φυσιογνωμία. Οπότε καλό θα είναι στην Ευρώπη τουλάχιστον να παίζει ο Κάρολλ. Βέβαια, αδικείται έτσι ο Μέγιερι αλλά προέχει η ομάδα.
Σημείωση: Από τότε που γράφτηκαν τα παραπάνω ο Κανού απορρίφθηκα στις εργομετρικές εξετάσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο επόμενος σέντερ μπακ να έχει την ηγετική φυσιογνωμία και τις ποδοσφαιρικές ικανότητες για να βάλει σε τάξη την άμυνά μας εν όψει Τσάμπιονς Ληγκ.
Spy
