Επισκεφθείτε μας στο Facebook
Follow us on Twitter
10 Ιανουαρίου 2012
Αν μάθαινα ότι ο Ολυμπιακός έφερε λευκή ισοπαλία στο Καυτανζόγλειο με την Δόξα Δράμας, θα φανταζόμουν ατέλειωτη γκίνια, χαμμένες ευκαιρίες, κέρβερο αντίπαλο τερματοφύλακα και κάποια διαιτητικά λάθη. Παρακολουθώντας όμως τον αγώνα από το ίντερνετ δεν πίστευα αυτά που έβλεπα.
Ενώ στην αρχή βρίσκαμε κάποιους διαδρόμους για να τρυπήσουμε την αντίπαλη άμυνα στον άξονα και το γκολ φαινόταν εύκολη υπόθεση, στη συνέχεια η Δόξα έκλεισε την άμυνα και αντίθετα πίεζε τη δική μας. Οι γραμμές μας άνοιξαν, δεν υπήρχε καμμία κυκλοφορία απέναντι στο σφιχτό κέντρο της Δόξας και καμμία κίνηση στο χώρο. Έτσι, ο κάθε ένας που έπαιρνε την μπάλλα στο κέντρο, έκανε 20-30 μέτρα με την μπάλλα και όταν έκανε πάσσα, έδινε την μπάλλα είτε σε αντίπαλο, είτε σε καλά μαρκαρισμένο επιθετικό μας.
Οι παίκτες της Δόξας έτρεχαν πολύ περισσότερο από τους δικούς μας και πολλές φορές μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι παίζαμε με παίκτη λιγότερο. Έβγαιναν σχεδόν πάντα πρώτοι στην μπάλλα και ιδίως όταν αμύνονταν. Οι επιθετικοί μας έπαιρναν την μπάλλα με πλάτη στο τέρμα και υπό πίεση. Έναν στην πλάτη και καναδυό τριγύρω. Αν δεν την έχαναν αμέσως, την έχαναν με τη βεβιασμένη πάσσα ή κοντρόλ. Αν κι έπαιζαν όλοι πίσω, αρκετές φορές κέρδιζαν χώρο και χρόνο βγαίνοντας μπροστά με εύστοχες πάσσες και τον Αραβίδη να τρέχει και να παλεύει με πάθος.
Η κλάση των παικτών μας από φανερή στα πρώτα λεπτά, με το πέρασμα του χρόνου ξεθώριασε και φάνηκε σε κάποιες μεμονωμένες φάσεις. Το ποδόσφαιρο όμως είναι ομαδικό άθλημα. Για να διασπάσεις μια καλοστημμένη αμυντικά ομάδα που παίζει με πάθος και βγαίνει πρώτη στην μπάλλα πρέπει να κυκλοφορείς την μπάλλα γρήγορα, με τη μία για να ανοίγεις διαδρόμους. Αυτό προϋποθέτει κίνηση στον κενό χώρο για να υπάρχει επιλογή στην πάσσα, να είναι κοντά οι γραμμές και κάποια σπιρτάδα... Μόνο ο Μακούν προσπάθησε να παίξει με τη μία αλλά και αυτός εξετέθη αφού δεν μπορεί να παίζει μόνο ένας με τη μία την μπάλλα. Έτσι αναλωθήκαμε σε κουβάλημα της μπάλλας, πάσσες σε στατικούς επιθετικούς με πλάτη στο τέρμα και γιόμες. Ο τρόπος που παίζαμε δεν μπορούσε να διορθωθεί με αλλαγές 2-3 παικτών που υστερούσαν αλλά με συνολική αλλαγή στον τρόπο ανάπτυξης και νοοτροπίας στην αντιμετώπιση του αγώνα. Τέλος πάντων, η αλλαγή του Φουστέρ με Γιέστε ήταν θεωρητικά σωστή αλλά στην πράξη ο Γιέστε ήταν απογοητευτικός. Οι μεσαίοι συνέχισαν να κουβαλούν την μπάλλα για να κάνουν λανθασμένη ή βεβιασμένη μεταβίβαση σε καλά μαρκαρισμένο συμπαίκτη τους και οι φάσεις δεν "έβγαιναν" με τίποτα.
Μια κλειστή άμυνα διασπάται επίσης με ποικιλία στον τρόπο που εκδηλώνονται οι επιθέσεις. Όταν δεν μπορούσαμε να την διασπάμε από τον άξονα, έπρεπε να δοκιμάσουμε από τα πλάγια. Με τους μπροστινούς ακραίους να συγκλίνουν ως συνήθως το βάρος για σέντρες από τα πλάγια έπεσε στον Τοροσίδη και τον Μαρκάνο. Ο πρώτος έχει αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει, με ξυραφένιες σέντρες που είναι πολύ δύσκολο να κοπούν από την άμυνα και διεμβολίσεις από τα πλάγια. Όταν όμως δεν υπάρχει η όρεξη ή τα κουράγια, όπως προχτές, επιλέγει την εύκολη λύση να κάνει τις σέντρες του από πολύ πίσω και όταν αυτές δεν κόβονται από τον παίκτη μπροστά του, κόβονται σχετικά εύκολα από την άμυνα στην περιοχή. Ο δε Μαρκάνο έχει κάνει μια σέντρα σε γκολ του Χολέμπας αλλά και με τις προχτεσινές του μάλλον αποδεικνύει ότι αυτή ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Επίσης, η συνολική επιθετική του προσφορά ήταν ανεπαρκής σε ένα τέτοιο αγώνα.
Τα καλά στημμένα είναι ένας ακόμη τρόπος να λυθεί ο Γόρδιος Δεσμός σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο Ολυμπιακός όμως μας έχει συνηθίσει στο να πηγαίνουν στράφι αμέτρητα κόρνερ και φάουλ από καλή θέση και ο Γιέστε δεν μπόρεσε να αλλάξει αυτήν την παράδοση. Πάντως, αν ο Μακούν φώναζε "άστηνε" στον Αβραάμ όταν αυτός έβγαλε άτσαλα την μπάλλα έξω σε σέντρα από φάουλ, ίσως να γράφονταν και λέγονταν πολύ διαφορετικά πράγματα μετά τον αγώνα.
Ο Ολυμπιακός φαίνεται να περνάει μια κοιλιά από το ματς με τον Ατρόμητο. Άυτό είναι αναμενόμενο για κάθε ομάδα καιίσως αυτή η κοιλιά μας να ήταν προγραμματισμένη (όπως μπορεί να το κάνει ένα καλό τεχνικό τημ) να συμβεί σε αυτήν την περίοδο. Όταν οι ίδιοι, ως επί τω πλείστον, παίκτες έχουν δείξει ότι μπορούν να παίξουν πολύ καλύτερα και να αποδώσουν συνολικά ένα πολύ παραγωγικό παχνίδι, τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν στη φυσική κατάσταση, την υποτίμηση του αντιπάλου (πόσω μάλλον ενός, στον οποίον έριξες έξι γκολ πριν μερικές εβδομάδες), τη γενική αλαζονεία και επανάπαυση.
Επίσης, τα αίτια μπορεί να είναι η πολύ καλή απόδοση της Δόξας στον τρόπο παιχνιδιού που επέλεξε και το γενικότερο πρόβλημα της ομάδας να παράγει παιχνίδι απέναντι σε τέτοιες άμυνες. Εδώ δεν είχαμε τις 20+ ευκαιρίες και αναποτελεσματικότητα όπως εναντίον του ΠΑΟ αλλά πολύ λίγες ευκαιρίες, πολλά λάθη, ασύνδετες και απομακρυσμένες γραμμές, κακή απόδοση και κατάσταση παικτών ατομικά και συνολικά.
Το γεγονός ότι είμαστε μέσα σε μεταγραφική περίοδο αλλά και το ότι δεν φαίνεται να βοηθάνε και τόσο πολύ οι καλοκαιρινές μεταγραφές έχουν φέρει την σχετική κριτική, η οποία αν και σωστή, δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσει από τα άμεσα αίτια αυτής της κακής απόδοσης. Άλλωστε, όταν ένα ματς "στραβώνει" και οι αιτίες δεν είναι μεμονωμένες και επιφανειακές, η "κατηφόρα" συνεχίζεται ενώ ταυτόχρονα ο αντίπαλος "ανεβαίνει" και ψυχολογικά και αγωνιστικά...
Όσο για το πρόστιμο των 500 χιλιάδων ευρώ στους παίκτες από τον πρόεδρο... δεν υπάρχει και δεν στέκει πρόστιμο σε παίκτες για κακή απόδοση. Απλά η ΠΑΕ πήρε πίσω τα πρμ που είχε υποσχεθεί στους παίκτες. Αν δεν τα είχε ανακοινώσει, δεν θα ανακοίνωνε και "πρόστιμο". Σε καμμιά περίπτωση δεν μπορείς να πάρεις λεφτά από την τσέπη παίκτη αν δεν έχει παραβιάσει τον εσωτερικό κανονισμό.
Ευτυχώς το επόμενο ματς είναι αύριο και ένα καλό αποτέλεσμα, έστω και στο Κύπελλο με ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας, θα βοηθήσει στο να ξεπεραστεί γρήγορα αυτή η κρίση, τουλάχιστον ψυχολογικά. Γιατί αν πρόκειται για κοιλιά φυσικής κατάστασης, θα την υποστούμε για κάποιο καιρό ακόμη...
Spy
